Hoe werkt een enting?

    De belangrijkste antistoffen krijgen pups na de geboorte via de biest (colostrum). Dit kan alleen in de eerste 24 uur van hun leven worden opgenomen. Deze antistoffen staan als het ware klaar om een ziektekiem aan te vallen als een pup hiermee in aanraking komt. Na ongeveer 6 weken vervagen de antistoffen. Dit is het moment om de pups te enten. Met de enting krijgen ze, afhankelijk van de enting, verzwakte of dode ziekteverwekkers ingespoten. Nu moet het lichaam zelf aan de slag om antistoffen te maken. Omdat de bescherming vanuit de biest langzaam verminderd moet er op 6 en 9 weken geënt worden. De enting op twaalf weken is een booster, waardoor  99 % van de dieren goed heeft gereageerd. Na de enting op 12 weken kan het lichaam, afhankelijk van welke antistoffen, 1 tot 3 jaar onthouden hoe de antistoffen gemaakt moeten worden. Als een hond na een enting in aanraking komt met een ziektekiem kan het lichaam direct in actie komen, hij herkent namelijk de ziektekiem en weet welke antistoffen hij er op af moet sturen. Als een hond niet is geënt en in aanraking komt met een ziektekiem, moet hij eerst de juiste antistof maken. Dit heeft even tijd nodig en in de tussentijd kunnen de ziektekiemen zich goed verspreiden.

    Wanneer is een hond het meest vatbaar?

    Pups, oude honden, drachtige honden en honden met een verminderde weerstand (zieke dieren) zijn het meest gevoelig voor een ziekte. Het maakt hierbij niet uit welke ziekte. Dit komt doordat hun immuunsysteem nog niet of niet meer optimaal werkt. Ziektes kunnen zo makkelijk binnen komen en zich verspreiden.

    Korte uitleg ziektes

    Hondenziekte
    Hondenziekte heeft als symptomen koorts, ontsteking van oogleden en neusslijmvlies, hoesten, diarree en soms een verdikking van de hoornlaag op de neus en voetzolen. Honden die dit virus krijgen worden doorgaans erg ziek en kunnen zelfs komen te overlijden. Een vroegtijdige ontdekking en juiste behandeling zijn van levensbelang. Hondenziekte word vooral overgedragen via direct contact.


    Parvo
    Parvo is een virus dat als symptomen (bloederige) diarree en braken geeft. De dieren verliezen hierdoor zoveel vocht dat ze uitgedroogd raken. Parvo gaat vaak gepaard met een sterk afgenomen afweersysteem tegen andere ziekten. Parvo heeft vaak een dodelijke afloop. Er zijn een aantal rassen die extra gevoelig zijn voor deze ziekte bijvoorbeeld: Duitse herder, dobermann en rottweiler. Het virus kan wel een jaar overleven in de omgeving (buiten de hond) en kan daardoor ook na lange tijd nog een herbesmetting plaatsvinden.


    Besmettelijke leverziekte (hepatitis)
    Dit virus veroorzaakt, zoals de naam al zegt, een leverontsteking. Dit is direct ook het belangrijkste symptoom. De andere symptomen kunnen erg uiteenlopend zijn. De hepatitis kan mild verlopen maar heeft in sommige gevallen een dodelijke afloop.


    Ziekte van Weil (leptospirose)
    Ziekte van Weil is bij veel mensen bekend (vaak onder de naam melkerskoorts). De ziekte van Weil is een zoönose (aandoening overdraagbaar van mens op dier en vice versa) het is daarom extra belangrijk om uw hond te enten. Het belangrijkste verschijnsel is een nierontsteking. Het is een zeer gevaarlijke ziekte en heeft, mits er op tijd word behandeld, vaak een dodelijke afloop (voor mens en dier).Het kan worden overgebracht door besmet zwemwater, urine en ontlasting.


    Besmettelijke hondenhoest
    Besmettelijke hondenhoest kan worden veroorzaakt door verschillende ziekteverwekkers, onder andere Para influenza (griep) en de bordetella. Verder speelt een hoge infectiedruk een grote rol. Besmettelijke hondenhoest is gekenmerkt door een harde droge hoest, die vaak erg hardnekkig is. Als uw hond veel in contact komt met andere honden, raden wij u aan om uw hond hiertegen te enten. Bij veel hondenscholen en pensions is het tevens verplicht.


    Rabiës (hondsdolheid)
    Belangrijke kenmerken zijn gedragsveranderingen. Watervrees en agressie komen lang niet altijd meer voor. Ook rabiës is een zoönose en het word voornamelijk over gebracht via speeksel. Nederland is een land dat vrij is van rabiës, veel buitenlandse landen zijn dit echter niet. Haalt u een hond uit het buitenland is het ook belangrijk dat deze hiervoor is geënt (dit is verplicht). De enting mag pas vanaf 12 weken worden gegeven en heeft een inwerktijd van 3 weken. Dit betekend dat pups onder 15 weken NIET het land in mogen. Daarnaast is dit een verplichte enting in het buitenland (ook belgië en duitsland), een aantal andere landen hebben daarnaast strengere regels. Check daarom voor u met uw hond naar het buitenland gaat, aan welke verplichtingen u moet voldoen.

     


    Welke entingen wanneer

    6 weken
    -Hondenziekte
    -Parvo


    9 weken
    -Parvo
    -Ziekte van weil


    12 weken
    -Hondenziekte
    -Hepatitis
    -Parvo
    -Ziekte van weil


    1 jaar
    -Hondenziekte
    -Hepatitis
    -Parvo
    -Ziekte van weil


    2 jaar
    -Ziekte van weil


    3 jaar
    -Ziekte van weil


    4 jaar
    -Hondenziekte
    -Hepatitis
    -Parvo
    -Ziekte van weil


    Na 4 jaar leeftijd herhaalt het schema zich voor de standaard entingen. Dit betekent 2 jaar alleen 'kleine enting zoals op 2 en 3 jaar leeftijd, daarna weer 1x de 'grote' enting. Gaat u met uw hond naar cursus of kennel/ pension dan zijn de gewone entingen verplicht. Vaak word de kennelhoest enting ook gevraagd. Gaat u met uw hond naar het buitenland, dan is de rabiës enting verplicht. Voor u met uw hond naar het buitenland gaat of de hond naar de kennel, is het altijd aan te raden om uit te zoeken aan welke regels u moet voldoen. Deze zijn uitgebreid te vinden op de volgende site: www.licg.nl